Δαχωριστική οστεοχονδρίτιδα  (Osteochondritis dissecans)

Η διαχωριστική οστεοχονδρίτιδα του γόνατος είναι μια επώδυνη πάθηση του γόνατος κατά την οποία ένα μέρες του υποχόνδριου οστού  σταδιακά αποκολλάται από το υπόλοιπο οστό, λόγω διαταραχής ενδοστικής αιμάτωσης. Συνήθως εντοπίζεται σε εφήβους 10-15 ετών, στον έσω μηριαίο κόνδυλο (70%).

Ποια τα αίτια της διαχωριστικής οστεοχονδρίτιδας;

Η ακριβής αιτία της νόσου είναι άγνωστη. Συχνοί και επαναλαμβανόμενοι τραυματισμοί της περιοχής με συνέπεια τη μειωμένη αιματική ροή της περιοχής παίζουν σημαντικό ρόλο στη σταδιακή νέκρωση και αποκόλληση του προσβεβλημένου τμήματος. 

Ποια είναι τα συμπτώματα της νόσου;

Το κύριο σύμπτωμα της νόσου είναι ο έντονος πόνος και το οίδημα του γόνατος. Μπορεί να συνυπάρχει αδυναμία φόρτισης του άκρου ή περιορισμός της έκτασης του γόνατος (block).

Πώς γίνεται η διάγνωση της νόσου;

Απαιτείται λεπτομερές ιστορικό και κλινική εξέταση του ασθενούς. Οι απλές ακτινογραφίες είναι χρήσιμες, αλλά η μαγνητική τομογραφία είναι εξέταση εκλογής για τον έλεγχο του σταδίου της πάθησης, την ακριβή τοποθεσία και μέγεθος της βλάβης.

Ποιοι είναι οι κυριότεροι προγνωστικοί  παράγοντες της νόσου;

Η πρόγνωση της νόσου εξαρτάται από την ηλικία , το μέγεθος της βλάβης, τη μηχανική σταθερότητα του οστεοχόνδρινου τεμαχίου και τη παρουσία ανοικτών  επιφύσεων.

Πως αντιμετωπίζεται η νόσος;

Στα πρώτα στάδια της νόσου και εφόσον η ηλικία του ασθενή είναι μικρή (ασθενείς με ανοικτές επιφύσεις) επιβάλλεται η συντηρητική θεραπεία, καθώς αναμένεται επούλωση της βλάβης, και περιλαμβάνει αναλγητικά φάρμακα, αποφόρτιση του κάτω άκρου και φυσικοθεραπεία.

Ένδειξη για χειρουργική θεραπείααποτελεί η αποτυχία της συντηρητικής θεραπείας, καθώς και βλάβες III – IV βαθμού. Η χειρουργική αντιμετώπιση έχει σαν στόχο είτε τον βιολογικό ερεθισμό με τρυπανισμούς της οστικής κοίτης της βλάβης είτε καθήλωση μιας ασταθούς βλάβης με ειδικά υλικά.

Κύλιση στην κορυφή
Μετάβαση στο περιεχόμενο