Η βάδιση στις μύτες των ποδιών είναι ένα πρότυπο βάδισης κατά το οποίο ένα παιδί περπατάει χωρίς να φέρνει σε επαφή την πτέρνα με το έδαφος.
Αίτια
Το συγκεκριμένο πρότυπο βάδισης είναι φυσιολογικό σε παιδία που ξεκινάνε να βαδίζουν και τις περισσότερες φορές η συγκεκριμένη βάδιση θα εξαφανιστεί μέχρι την ηλικία των 2-3 ετών ή θα μειωθεί σε σημαντικό βαθμό. Συνήθως είναι άγνωστη αιτιολογία.
Όταν αυτό το πρότυπο βάδισης παραμείνει μετά την ηλικία των τριών ετών, θα πρέπει να γίνει έλεγχος για άλλα πιθανά αίτια όπως η εγκεφαλική παράλυση, ο αυτισμός και νευρομυικές παθήσεις. Αλλά σπανιότερα μη νευρολογικά αιτία είναι η ρίκνωση των μυών της γαστροκνημίας ή του ισχίου, ο συγγενής βραχύς αχίλλειος και η ανισοσκελία.
Συμπτώματα
Τα συμπτώματα εξαρτώνται από την χρονιότητα του συγκεκριμένου προτύπου βάδισης καθώς και από την υποκείμενη πάθηση, αν υπάρχει. Μπορεί να μην έχουν καθόλου συμπτώματα, ή να εμφανίζουν λόγω χρονιότητας υπερκεραρωσεις δέρματος στα σημεία πίεσης, μειωμένη ισορροπία, πτώσης, σύσπαση κεντρικών η περιφερικών μυών.
Διάγνωση
Απαιτείται λεπτομερές ιστορικό και κλινική εξέταση του παιδιού. Απεικονιστικές εξετάσεις συνήθως δεν είναι απαραίτητες.
Αντιμετώπιση
Η αντιμετώπιση συνήθως είναι συντηρητική και σημαντικό ρόλο παίζει η έγκαιρη διάγνωση. Σε μικρές ηλικίες κάτω των 4 ετών, με φυσιολογικό αχίλλειο τένοντα συνίσταται παρακολούθηση σε εξαμηνιαία βάση και φυσιοθεραπευτικες ασκήσεις. Σε ηλικίες άνω των 4 ετών με φυσιολογικό ή οριακά φυσιολογικό αχιλλειο, λ να χρησιμοποιηθούν ρυθμιζόμενοι κνημοποδικοί νάρθηκες ή τοπικά υπερηχογραφικά καθοδηγούμενες εγχύσεις botox. Σε ηλικίες άνω των 5 ετών με βραχύ ρικνομένο αχίλλειο προτειπνευαι η χειρουργική επιδιόρθωση (επιμήκυνση αχιλλειου).