Σπονδυλόλυση ονομάζουμε τη λύση της συνέχειας του σπονδύλου μεταξύ των άνω και των κάτω αρθρικών αποφύσεων (facets). Το τμήμα αυτό ονομάζεται “ισθμός”, και συνήθως αφορά και τους δυο ισθμούς. Συνήθως αφορά τον 5ο οσφυικό σπόνδυλο. Σε ορισμένες περιπτώσεις, το κάταγμα αυτό μπορεί να συνδυάζεται με αστάθεια η οποία προκαλεί μετατόπιση του σπονδύλου, γνωστή ως σπονδυλολίσθηση.
Ποια είναι η αιτία της σπονδυλόλυσης / σπονδυλολίαθισης;
Συνηθέστερη αιτία είναι οι επαναλαμβανόμενοι μικροτραυματισμοί που οδηγούν σε κάταγμα κόπωσης. Γί αυτό συναντάται συχνά σε αθλητές κολύμβησης, ενόργανης ή ποδοσφαίρου. Η συχνότητά της στο γενικό πληθυσμό κυμαίνεται μεταξύ 3-7% και φαίνεται να παίζει ρόλο η κληρονομικότητα και η γενετική προδιάθεση.
Ποια τα συμπτώματα της σπονδυλόλυσης : σπονδυλολίσθησης;
Το κύριο σύμπτωμα της πάθησης είναι ο πόνος στη περιοχή της μέσης, ο οποίος μπορεί να επιδεινώνεται με τις κινήσεις ή τη δραστηριότητα.
Πώς γίνεται η διάγνωση της σπονδυλόλυσης / σπονδυλολίσθησης ;
Απαιτείται λεπτομερές ιστορικό και κλινική εξέταση. Απεικονιστικός έλεγχος με απλές και λοξές ακτινογραφίες της Οσφυικης μοίρας είναι απαραίτητες. Η μαγνητική τομογραφία είναι συχνά χρήσιμη. Στην απλή πλάγια ακτινογραφία, μπορεί να καθοριστεί ο βαθμός και η σοβαρότητα της σπονδυλολίσθησης.
Ποια η θεραπεία της σπονδυλολυσης / σπονδυλολίσθησης ;
Η αρχική αντιμετώπιση είναι συντηρητική και περιλαμβάνει ανάπαυση, αποχή από δραστηριότητες και ακινητοποίηση με οσφυϊκή ζώνη. Η επάνοδος στις δραστηριότητες γίνεται μετά από περιόδο τριών μηνών, με τη προϋπόθεση κλινικής και ακτινολογικής (με ακτινογραφίες και μαγνητική) βελτίωσης. Η φυσιοθεραπεία είναι χρήσιμη.
Σε περίπτωση αποτυχίας της συντηρητικής θεραπείας, εμμένοντος άλγους (>4 μήνες) που παρεμποδίζει την επάνοδο σε έντονες αθλητικές δραστηριότητες, σπονδυλολίσθησης >3ου βαθμό, επιδείνωσης σπονδυλολίσθησης ή ύπαρξης νευρολογικών συμπτωμάτων ενδείκνυται η χειρουργική θεραπεία με τεχνική της Οσφυικης σπονδυλοδεσίας.