Αξιολογούμε και ελέγχουμε τα πόδια για παραμορφώσεις και τυχόν συγγενείς παθήσεις. Η συνηθέστερη ηλικία ελέγχου είναι κατά τη γέννηση ή κατα τη πραγματοποίηση του προληπτικού νεογνικού υπερήχου (4η – 6η εβδομάδα) , όπου ελέγχονται τυχόν συγγενείς παθήσεις όπως η συγγενείς ραιβοϊπποποδία ή ο συγγενής κάθετος αστράγαλος.
Πότε Είναι Η Καλύτερη Ηλικία Για Να Πραγματοποιηθεί Έλεγχος Βάδισης;
Η πρώτη αξιολόγηση γίνεται σε ηλικία 2-3 ετών, αφού το παιδί περπατάει ήδη ελεύθερα τουλάχιστον για ένα χρόνο και έχει σταθεροποιήσει τον τρόπο βάδισης του. Παρατηρείται και αξιολογείται ο τρόπος βάδισης και πιθανές ιδιαιτερότητες αυτού (βάδιση σε έσω/έξω στροφή των ποδιών, βάδιση στις μύτες, πλατυποδία).
Επαναλαμβάνεται έλεγχος βάδισης σε ηλικία 5-6 ετών (σχολική ηλικία) όπου αξιολογούμε την εξέλιξή του την τελευταία 3ετια, με σκοπό την έγκαιρη πρόληψη, συμβουλευτική και διάγνωση πιθανών παθήσεων.
Η εξέταση των παιδιών διαφέρει αρκετά από των ενηλίκων. Εξετάζουμε και αξιολογούμε τις μετρήσεις μας (κλινικές και απεικονιστικές) με γνώμονα όχι μόνο το παρόν αλλά και τη μελλοντική εξέλιξη της οποιασδήποτε παθολογίας. Αυτός είναι και ο λόγος που σε ορισμένες περιπτώσεις, απαιτείται διόρθωση (χειρουργική ή συντηρητική) μιας ανώδυνης στο παρόν παθολογίας, η οποία μπορεί με το πέρασμα των ετών και την ενηλικίωση να καταλήξει σε επώδυνες ή μόνιμες παραμορφώσεις.