Το διάστρεμμα ποδοκνημικής είναι ένας αρκετά συχνός τραυματισμός, ιδίως κατα τη διάρκεια αθλητικών δραστηριοτήτων και χαρακτηρίζεται από την ρήξη ή την διάταση των συνδέσμων που σταθεροποιούν την ποδοκνημική άρθρωση (συχνότερα τραυματίζεται ο έξω πλάγιος σύνδεσμος).
Ταξινόμηση
Ανάλογα με την βαρύτητα της κάκωσης του τραυματισμένου συνδέσμου:
- 1ου βαθμου: Απλή διάταση των συνδέσμων
- 2ου βαθμού: Μερική ρήξη των συνδέσμων
- 3ου βαθμού: Πληρης ρήξη των συνδέσμων με επακόλουθη αστάθεια της άρθρωσης
Συμπτώματα
Τα κύρια συμπτώματα είναι πόνος και οίδημα, τα οποία συνήθως είναι ανάλογα της βλάβης που έχουν υποστεί οι σύνδεσμοι και μπορεί να υπάρχει αδυναμία βάδισης.
Διάγνωση
Απαιτείται λεπτομερές ιστορικό και κλινική εξέταση. Συχνά απαιτούνται απλές ακτινογραφίες για τον αποκλεισμό κάποιου κατάγματος. Αξονική ή μαγνητική τομογραφία απαιτούνται σε περιπτώσεις παραμονής των συμπτωμάτων παρά την αρχική αντιμετωπιση για διερεύνηση πιθανών συνοδών βλαβών (οστεοχονδρινο κάταγμα, χόνδρινες βλάβες, ελεύθερο σώμα, αστάθεια ποδοκνημικής).
Θεραπεία
Η αντιμετώπιση των διαστρεμμάτων ποδοκνημικής είναι συντηρητική Και εξαρτάται από τη βαρύτητα των συμπτωμάτων και τον αποκλεισμό πιθανού κατάγματος.
- Παγοθεραπεία
- Αναλγητικά και αντιφλεγμονώδη φάρμακα
- Ελαστική περιδεση
- Ανύψωση σκέλους
- Ανάπαυση και τροποποίηση δραστηριοτήτων
- Φυσιοθεραπεία (μετά τη πάροδο της οξείας φάσης)
- Χρήση βιολογικών θεραπειών (PRP)
Στα διαστρέμματα 2ου και 3ου βαθμού, μπορεί να χρειαστεί αυστηρότερη ακινητοποίηση με νάρθηκα και χρήση βακτηρίων προκειμένου να επουλωθούν οι τραυματισμένοι σύνδεσμοι.
Χειρουργική αντιμετώπιση είναι σπάνια, και πραγματοποιείται μόνο σε περιπτώσεις διαστρεμμάτων τρίτου βαθμού που έχει αποτύχει η συντηρητική θεραπεία και οι ασθενείς έχουν συνοδά προβλήματα (χόνδρινες βλάβες, ελεύθερο σώμα) ή αστάθεια της ποδοκνημικής. Η χειρουργική αντιμετώπιση περιλαμβάνει είτε την αρθροσκόπηση της ποδοκνημικής ή τη συρραφή – ανακατακσευή των ραγεντων συνδέσμων.