Η αρθρίτιδα του ισχίου είναι μια συχνή πάθηση που προσβάλλει μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού άνω των 50 ετών αλλά πιο σπάνια και νεότερους. Η οστεοαρθρίτιδα είναι μια νόσος κατά την οποία υπάρχει προοδευτική καταστροφή του χόνδρου( του προστατευτικού δηλαδή περιβλήματος των οστών) των αρθρώσεων. Θεωρείται πολυπαραγοντική νόσος, με συνηθέστερα αίτια της καταστροφή του χόνδρου την ηλικιακή εκφύλιση, τους συχνούς τραυματισμούς, το ιστορικό κατάγματος, τη κληρονομικότητα, τις ρευματολογικες παθήσεις και την οστεονεκρωση.
Συμπτώματα
Κύριο σύμπτωμα της πάθησης είναι ο πόνος ο οποίος εντοπίζεται κυρίως στη βουβωνική χώρα,αλλά μπορεί να ακτινοβολεί και στο γόνατο. Αρχικά παρουσιάζεται μετά από περιόδους δραστηριότητας, αλλά αργότερα καθίσταται συνεχής( ακόμη και σε ηρεμία) και νυχτερινός. Η δυσκαμψία εμφανίζεται συνήθως μετά από μια περίοδο ανάπαυσης,αλλά αργότερα χειροτερεύει μέχρι του σημείου να υπάρχει αδυναμία στο να φορέσει κανείς τις κάλτσες ή τα παπούτσια του.
Διάγνωση
Απαιτείται λεπτομερές ιστορικό και κλινική εξέταση του ασθενούς, ενώ απαραίτητος είναι ο απεικονιστικός έλεγχος με απλές ακτινογραφίες λεκάνης ισχίου. Σε σπάνιες περιπτώσεις μπορεί να χρειαστεί η διενέργεια αξονική ή μαγνητικής τομογραφίας για να αποκλειστούν άλλα αίτια.
Θεραπεία
Τα πρώιμα στάδια αρθρίτιδας μπορούν να αντιμετωπιστούν συντηρητικά, με τις ακόλουθες μεθόδους:
- Χρήση παυσίπονων
- Χορήγηση αντιφλεγμονωδών
- Μείωση σωματικού βάρους
- Τροποποίηση δραστηριότητας
- Χρήση μπαστουνιού (στην απέναντι από την πάσχουσα πλευρά)
- Φυσικοθεραπεία
- Ένεση στεροειδών στην άρθρωση του ισχίου
Με την πάροδο του χρόνου και την εξέλιξη της αρθρίτιδας, οι παραπάνω τρόποι αντιμετώπισης καθίστανται αναποτελεσματικοί. Η ένταση του πόνου και η καθημερινή έκπτωση της ποιότητας ζωής του ασθενούς καθιστούν τη χειρουργικη αντιμετωπιση της αρθριτιδας αναγκαια. Η ολικη αρθροπλαστικη ισχιου ελαχιστης επεμβατικοητας , αποτελει οριστικη λυση στο προβλημα της προχωρημενης αρθριτιδας του ισχιου.