Το εξάρθρημα της επιγονατίδας αναφέρεται σε μια κατάσταση όπου η επιγονατίδα «βγαίνει»από τη φυσιολογική ανατομική της θέση. Αυτό είναι ένα φαινόμενο, που συμβαίνει συχνότερα σε εφήβους αλλά περιγράφεται και σε μεγαλύτερες ηλικίες και είναι τραυματικό γεγονός, είτε άμεση πλήξη (αθλήματα επαφής) είτε απότομη στροφική κίνηση του γόνατος σε σχέση με το άκρο πόδι. Σχεδόν πάντα η επιγονατίδα εξαρθρώνεται προς τα έξω. Σε επαναλαμβανόμενες περιπτώσεις εξαρθρήματος εγκαθίσταται η λεγόμενη αστάθεια της επιγονατίδας όπου διαταράσεται η ομαλή κύλισή της λόγω μερικής ή ολικής ρήξης των καθεκτικών συνδέσμων που της εξασφαλίζουν την απαραίτητη σταθερότητα.
- Προδιαδθεσιξοι παράγοντες
- Δυσπλασία μηριαιας τροχιλιας
- Υποπλαστικος έξω μηριαίος κόνδυλος
- Υψηλή θέση επιγονατίδας (patella alta)
- Συνδρομα υπερελαστικοτητας αρθρώσεων (Elhlers Danlos)
- Μεγάλη έσω στροφή κνήμης σε σχέση με τη μηραιαια τροχαλία
Διάγνωση
Σε περίπτωση εξαρθρήματος της επιγονατίδας, προέχει η ανάταξη, και ο ασθενής πρέπει να απευθύνεται άμεσα σε Ορθοπαιδικό Χειρουργό. Συνήθως ανατάσσεται αυτόματα, και είναι απαραίτητο το λεπτομερές ιστορικό και η κλινική εξέταση. Απεικονιστικος έλεγχος με απλή ακτινογραφία και μαγνητική τομογραφία είναι συχνά απαραίτητες για τη διερεύνηση συνόδων τραυματιαμων (χόνδρινες ή οστεοχόνδρινες βλάβες)
Θεραπεία
Εξαρτάται από το ιστορικό του ασθενή (αριθμός εξαρθρημάτων, ύπαρξη χόνδρινων βλαβών) και από την συγκεκριμένη κατασκευαστική δομή του γόνατος.
Η αρχική αντιμετώπιση του εξαρθρήματος επιγονατιπδας είναι συντηρητική με ακινητοποίηση με νάρθηκα και στη συνέχεια εντατικό πρόγραμμα φυσιοθεραπείας.
Χειρουργική θεραπεία ενδείκνυται σε αποτυχία της συντηρητικής θεραπείας, σε επαναλαμβανόμενα επεισόδια εξαρθρηματος , σε περιπτώσεις αστάθειας επιγονατίδας και σε περιπτώσεις με συνοδές βλάβες ( ρήξη χιαστού ή μηνίακου, χόνδρινες βλάβες). Η χειρουργική τεχνική που χρησιμοποιείται συνηθέστερα είναι η ανακατασκευή του έσω επιγονατιδομηριαίου συνδέσμου (MPFL) με αυτόλογο μόσχευμα.